Το θρησκευτικό μνημόσυνο τελείται με δυο τρόπους , είτε με τη μορφή τρισάγιου , είτε με την επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση των κεκοιμημένων αδελφών μας .
Μνημόσυνο τελείται την τρίτη ημέρα από τον θάνατο , την ένατη , την τεσσαρακοστή ( τα σαράντα ) , στους τρεις μήνες , στους εννιά μήνες και στον χρόνο .
Μνημόσυνο τελούμε επίσης και τα Ψυχοσάββατα στα οποία αιτούμαστε αιώνια ανάπαυση υπέρ όλων των κεκοιμημένων αδελφών μας , από τους βασιλείς μέχρι εσχάτων .
Ήδη από την αρχαιότητα τελούνταν μνημόσυνα πιστεύοντας πως θα κέρδιζαν την εύνοια των Θεών και τη συγχώρεση για τα αμαρτήματα τους . Η ίδια η λέξη κόλλυβα , που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι αρχαιοελληνική και σήμαινε το μικρό γλυκό σε σχήμα πίτας από σιτάρι .Σήμαινε όμως και το νόμισμα πολύ μικρής αξίας ( κολλύβους ) όπως αναφέρει ο Αριστοφάνης το 424 π. Χ .
Λέγεται πως τα πρώτα χριστιανικά χρόνια συνήθιζαν να μοιράζουν κολλύβους υπέρ αυτών που έφυγαν προς τον Κύριον . Και έτσι φτάσαμε σήμερα με τον όρο κόλλυβα να εννοούμε το σιτάρι ή στάρι .
Με το στάρι παρομοίασε ο ίδιος ο Κύριος το σώμα Του λέγοντας πως το σπυρί του σιταριού εάν πέφτοντας στη γη δεν πεθάνει , μένει μονάχο του , εάν όμως πεθάνει πολύ καρπό φέρνει .
Το στάρι λοιπόν είναι το πρώτο υλικό για να φτιάξουμε κόλλυβα και συμβολίζει την γη.
Δεύτερο είναι το ρόδι όπου κατά την αρχαιότητα συμβόλιζε τον εγκλεισμό της Περσεφόνης στον Κάτω Κόσμο ενώ για τους Χριστιανούς συμβολίζει τη λαμπρότητα του Παραδείσου .
Τρίτο τα ασπρισμένα αμύγδαλα που συμβολίζουν τα γυμνά οστά .
Τέταρτο είναι ζάχαρη όπου συμβολίζει τη γλυκύτητα του παραδείσου .
Πέμπτο οι σταφίδες που στην αρχαιότητα συμβόλιζαν τον Διόνυσο και την γλύκα της ζωής ενώ για τους Χριστιανούς συμβολίζουν την Άμπελο .
Έκτο υλικό είναι ο μαϊντανός που συμβολίζει τον “εν τόπο χλοερό”.
Έβδομο είναι η φρυγανιά που συμβολίζει το ελαφρύ χώμα που τον σκεπάζει .
Όγδοο είναι τα μπαχαρικά που συμβολίζουν τα αρώματα του κόσμου .
Και το ένατο είναι τα κουφέτα που συμβολίζουν τα οστά που θα μείνουν αναλλοίωτα καθώς το σώμα φθείρεται .
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ .
